Mekke sıcaktı,gözleri uzak,adı Zeyd.Kim bilir ne kadar ağlamıştı.Kirpikleri batıyor,ağlasa gözlerinden çöl kumu çıkacak sanıyordu.Çocuk kalbi bu kadar fırtınaya dayanamıyor bir çıkış bekliyordu,bir kurtuluş!Ne olur şu köşeden babası çıkıp gelse,onu buralardan alıp gitseydi.Kurtarsaydı onu kervanı basıp kaçıran,sonra da pazarda köle diye satan şu acımasız eşkiyalardan.
Pazar sıcaktı,pazarlık sıcak.Yeni ve ilk sahibinin yüzü sıcak gönlü sıcak,ilk olmakla aydınlanacak ruhu ve veren eli sıcak.Adı Hatice ydi.Hediye vermeyi,saadet vermeyi,güven vermeyi,huzur vermeyi bilen,huzura erendi.Adı Hatice ydi ve bir gün hanesine doğan ayla,gönlüne doğan güneşle sevindi.Alemlere rahmet olanla evlendi.Küçük Zeyd i ne kadar sevdi ki onu en güzele hediye etti.Sevindi,sevdi peygamber,sevildi,çok sevindi Zeyd.
Kötü başlayan macera Zeyd için talihe dönüşmüştü.Yanında bulunduğu insanda kimsede görmediği şeyler görüyordu.Gözleri keskindi Zeyd in,uzakları görüyordu.En yakında olan,en derini hissedebiliyordu.En güzel günlerini burada yaşayacağını nasıl bilebilirdi.Yusuf u tanımıyordu.Onunla kesişen kaderinden haberi yoktu,ümitlenmeye hali yoktu.Ama şimdi Yusuf tan da güzeli,Yusuf gibi köleyi canına katıyordu.
Mekke sıcaktı.Yolcular ümitli.Allah tan ümidini kesmemiş bir baba aramış bulmuştu yavrusunu sonunda.Öğrenmişti oğlu Muhammed sav. in yanında.Aradı buldu,selam ve umutla girdi nur dolu haneye.Ve Zeyd,nasıl beklediği şu ana nasıl kavuşmuştu.Babası onu bana verir misiniz deyince,içinden bir şey kopmuştu.Kendisine soralım dedi,içini okuyan sultan.Zeyd in tercihi sıcaktı,en huzurlu kucaktı.Burada kalacağım dediğinde üzgündü babası,şaşkın.Demek ki sen sonradan tanıdığın bir adamı babana,köleliği hürlüğe tercih ediyorsun,diyebildi sadece.Kuvvetli ve kesin bir tercihti bu.Dünya bir yana sen bir yana demekti bir çocuk için,hayat tercihiydi.
Vallahi,şu yanında bulunduğum zattan gördüklerimi kimseden görmedim,diyebildi.Küçük esmer ellerinden tuttu,Allah ın eli olduğu,bir tepeciğe çıktı,onu evladı ilan etti.Dünyanın engüzel babasına sahip oldu Zeyd.Zeyd bin Muhammed diye anıldı,Zeyd bin Harise yerine..Adı yakıştı efendimizin yanına,anılana kadar Kuran'da.Bir tek onun ismi yazıldı yüce kitaba,ne ağır ne sancılı bir yazıyla.Çünkü güçlüydü Zeyd,daha çocukluktan alışkındı acıya,ve acının sonunda gelen mutluluğa,ne güzel çocuktu Zeyd..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder