Osman bin Maz'un-Hayırlı Selef

       Osman,ilk müslümanlardan,kendisinden önce on üç kişi müslüman olmuş..O ondördüncüsü..En başından tanık olmuş,tada ve acıya..İmanın halavetini,acısını tatmakta bulmuş biri o.Habeşistan a hicret edip özgürce yaşamak isteyenlerden,orada Mekke müslüman oldu haberine sevinip hemen geri dönenlerden..Hani Necm suresinin,efendimizi her göreni dinleyeni necm etmeye ki ashab yıldızlar gibidir, kudretli ayetlerini okuyunca o mübarek dil,mümin kafir,müşrik ister istemez secdeye gitmişti bütün başlar,müminlerde umut,müslüman oldu Mekke,müşriklerde korku,atalarımızı bırakamayız tövbe,zaten biz lata uzzaya secde etmiştik!!Tat ve acı,umut ve korku zaten hep bir meyvenin ayırt edilemeyen katmanları gibi değil mi..Osman dönünce Mekke ye,görür ki Mekke aynı Mekke,işkence aynı işkence eman verilenlerse rahat bir nebze..Ve amcası,koskoca Velid bin Mugire...
       Velid bin Mugire deyip geçemeyiz,Kur ana ismiyle değil ama fiiliyle,düşüncesiyle geçmiş biri o,hani Kuran şu adama indirilmeli değil miydi vesvesesine neden olan zekası,edebiyatı,zenginliği,itibarı,sezişi,sözünün dinlenişi,ve Kur anı ölçüp biçişi...Vallahi bu bir insan sözü değildir deyişi,Kureyş e,ve kendi korkularıyla tehdit edilişi..Eğer sen o peygambere tabi olursan sana ne derler,atalarından vazgeçti demezler mi,düşündü,taşındı,ayetle sabit,tekrar düşündü taşındı,yüzünü astı ve kararını bildirdi,bu bir sihir....Kahrolası nasıl ölçüp biçti dedirten Rabbe...
       Asabiyet önemli asabiyet güçlü Mekke de yine de eman veriyor yeğenine,tüm müminler işkence görürken,Osman rahat amcası sayesinde,ama sadece bedenen..Ruhu rahat bırakmıyor,ve kararını verip herkesi toplayıp ilan ediyorlar emanın kaldırıldığını..Hemen ardından dinlediği bir şiire ettiği itiraz yüzünden,dövüldü,gözleri kapandı,ama o imanın tadını almıştı...

Ela küllü şeyin ma halallahü batil
Ve küllü neimin la mahalete zail
Allah tan başka her şey boş,her şey batıl,
Bütün nimetler gelip geçici,hepsi zail..
Hayır diyor Osman,cennet nimetleri geçici değildir.Yaptığı itiraz bu,tavizsiz iman bu,dobralık,eğip bükmemek,kem küm etmemek bu,ince düşünmek bu,nimet deyince bu dünyayı hatırlamamak bu,imrenilesi bir şey bu...

Medine ye de hicret ederek,iki hicret ederek iki hicretli oldu Osman..Bedir de gazi..Hemen arkasından hastalanıp,vefat ederek efendimizin alnından öpüp cennetül bakiye defnettiği ilk muhacir sahabi..Ve hayırlı selef..Efendimiz buyuruyor,ve taşını mezarına kendi elleriyle dikiyor:

Osman ibni Maz'un bizim için ne güzel bir selef,ahirete bizden önce giden ne güzel bir kimsedir....
Efendimiz in oğlu İbrahimcik de hemen arkasından vefat edince,haydi sende hayırlı selef Osman a katıl diyordu..

Ala harf üzere iman etmeyen böyle oluyor,vefa sahibi böyle oluyor,iyi günde kötü günde beraberlik böyle oluyor,acıdan tat almak böyle oluyor.Ne diyor efendimiz:
Şu üç şey kendisinde buluna kimse imanın halavetini tadar(tadını alır)..
*Allah ve resulunun kimseye herşeyden sevimli gelmesi,gönlü sevgiyle dolması
*Sevdiğini Allah için sevmesi
*Yeniden küfre dönmeyi ateşe atılmak gibi görmesi...