Her hidayetin önünde iyi bir gidişat var.Tufeylde de öyle..Cömert, iyiliksever, samimi, canayakın..Sözden anlayan,şiirden,tesirli söz söyleyen..Her hidayetin önünde küçük büyük engeller var,aşılması gereken..Tufeylde de, bir çift küçük pamuk,pamuk ipliğiyle bağlı delalete..Her hidayette bir nur var,Tufeylde de ,yolunu aydınlatan..
Tufeyl,bunca iyiliğiyle,tanınan bilinen ikram gören bir Devsli.Yine hac yapmaya niyetlenmiş,yine Kabe de hac,tavaf ve putlara hediyeler sunmaya gelmiş birisi.Kureyş hep ikram etse de ona b kez farklı,farklı bir ihtimam var,farklı bir yere gelişi sözün.Kureyşten çıkan biri var.Sözü sihirli,evlatla babayı kadınla kocayı ayırmış,Kureyş i bölmüş.Uyarıyorlar Tufeyli,kavmini korumak istersen sakın onu dinleme..Korkuyor Tufeyl,sakınıyor,olur da sözü kulağıma erişirse diye kulağına pamuk tıkıyor,yönünü Kabe ye verip tavafa gidiyor.Karşısında efendim,namaz kılıyor,kulak tıkalıysa da göz büyüleniyor,bu huşu bu duruş alıp beni getirdi istemeden taa yanına diyor Tufeyl,gözünü alamadığı efendimizin sesi,pamuğa rağmen kulaklarına doluyor..Zaten kalp görüyor,kalp duyuyor...Söz içine işliyor,efendimizi takip ediyor,içten içe konuşarak,sen diyor kendine iyiyle kötüyü,güzelle çirkini ayırabilirsin,çıkar şu pamukları,doğruysa alır kabul edersin,yanlışsa yoluna devam edersin..Kapıyı çalıyor izin istiyor,ona izin veriliyor,hidayet veriliyor.İhlas ve muavizeteyn veriliyor..Ben böyle güzel söz işitmedim diyor..
Kavmine giderken istediği bir işaret üzerine ona yolunu aydınlatacak bir nur veriliyor da adı zünnur,oluyor..
Kaç modern tıkaçla kapalı kulaklarımız
Ne kadar nura muhtaç karanlıklarımız
Evinin yolunu takip etmiyor ayaklarımız
Artık nereye döneceğini bilmiyor ayaklarımız
Ahir zamanda biz bizim yüzümüzden yapayalnızız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder